Hola todos! Qué tal?

De eerste drie dagen in Buenos Aires (BA) waren leuk! Het is een mooie stad met veel winkels en een grote haven. Opvallend hier in BA: alle vrouwen zijn poepiebruin (het is hier dan ook eind zomer) en ze lopen allemaal in korte truitjes en hotpants over straat. Ook de mannen zien er goed gekleed uit.

Op onze tweede dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we vanaf onze wijk San Telmo gaan fietsen naar de hippe en groene wijk Palermo: een wijk met schattige boetiekjes en kleine cafés waar veel studenten uitgaan. Na een paar uurtjes begon de temperatuur al aardig op te lopen en vluchten we een supermarkt binnen om even af te koelen. Daarna hebben we een kijkje genomen bij het beroemde graf van Evita (ziet eruit als een klein kapelletje). Later op de dag hebben we even in het stadspark gelegen. Er was van alles te doen; markt, eettentjes, muziek, er hing een erg leuke sfeer. We zagen veel mensen zitten met maté: een bittere theedrank die ze drinken uit een speciaal kopje met een tinnen rietje. Het is normaal om deze drank met elkaar te delen. Dus iedereen lurkt aan hetzelfde rietje....

Natuurlijk hebben we in BA ook nog de steak geprobeerd. En deze was, toegegeven, op z'n Argentijns (muy grande), heel erg lekker! Met twee flinke bellen tinto rojo erbij waren we helemaal gelukkig!;)

De laatste dag hebben we de kleurrijke wijk Boca bezocht: een volksbuurt met gekleurde huisjes. Op het terras aten we nog een broodje. Bob vroeg in z'n beste Spaans aan de ober: 'Quiero una bolsa de aqua, por favor', en dat betekent zoals als: Mag ik een tas met water alsjeblieft? Moesten we erg om lachen. Even later steelde Bob de show met de tango op het centrale plein. Gekleed met hoed, jas en sjaal om én met een Argentijnse schone in z'n armen ging Bob op de foto. Mooi plaatje hoor! Als we terug zijn in Nederland, gaan we op tango les ;)

Inmiddels zitten we al een week in Ushuaia: El fin del mundo (het einde van de wereld, zoals ze het hier noemen). We volgen in Ushuaia Spaanse les en de talenschool heeft voor ons een ‘gastgezin' geregeld. Op het vliegveld werden we opgehaald. Het verloopt allemaal voorspoedig en we vertrekken we met de taxi op weg naar onze verblijfplaats. We rijden door de stad en daarna de heuvel op. Ergens aan het einde van de onverharde weg stopt de taxi. ‘Hier is het', zegt hij. Dus wij met onze rugzakken het trappetje op naar de voordeur. Bob staat al half in de woonkamer, als de senhora de la casa vraagt wat we komen doen. Blijkt het niet het goede huis te zijn.Dus wij terug in de taxi op zoek naar het juiste adres. Ook het tweede huis waar we stoppen klopt niet. De taxi chauffeur is gelukkig heel aardig en belt voor ons naar de talenschool. Na een paar keer rondrijden vinden we nuestra casa: een houten huisje waar we kennismaken met Sergio (leraar Spaans) en Gabriel (leraar Engels). Later blijkt dat we samen met onze leraar in hetzelfde huis wonen ;)

Op vrijdag gingen we zeilen en zeeleeuwen spotten! Heel erg gaaf! Muy frio también! We kregen daarom ook extra regenkleding aan. Geen overbodige luxe met deze koude wind. We leken wel een stelletje bouwvakkers bij elkaar! Maar wat fantastisch was de zeiltocht! We hebben echt genoten! En even later zagen we ze zitten met z'n allen op de rosten. Wat een grote, glimmende beesten, die zeeleeuwen.Ook zagen we veel vogels, een soort pinguïn-achtigen. Ze kunnen duiken, vliegen en ze lijken een beetje op pinguïns met hun zwart-witte kleuren. Bij H-eiland gingen we aan land voor een mooie wandeltocht. De gids vertelde over de vroegere bewoners van Vuurland. Zij leefden hier naakt en smeerden zich in met zeeleeuwenvet. Ze maakten overal vuur om te zich verwarmen en te koken en ze leefden als nomaden op kano's. Het was een inventief volk, want ze moesten altijd op zoek naar drinkwater (uit de gletsjers) en het waaide er altijd, dus ze moesten manieren zien te vinden om zich warm te houden.

De volgende dag zijn we met el tren del fin del mundo naar het national park: Tierra del Fuego geweest. Het treintje loopt over het meest zuidelijkste spoorlijntje, aangelegd door de gevangen van Ushuaia. Na een uurtjebeginnen we met onze mini-trekking van 6,5 km. We doen er drie uur over (!), maar de omgeving is geweldig mooi! Het regent wel een beetje en al gauw trekken we onze gekochte regenponcho's aan, een vuurrode en helblauwe; werkelijk waar geen gezicht!

Op zondag hebben we de Glaciar Martial van Ushuaia beklommen. Het is een behoorlijke klim. De uitzichten onderweg zijn echt de moeite waard en dat hielt ons (of meer: mij) op de been. Wat een zware klim naar boven!!! Over de rotsblokken, stenen, en niet veel later, sneeuw klommen we naar boven. Bovenaan de top waaide het flink en keken we uit over een geweldig dal met uitzichten over het Beagle kanaal.

En nu na een week Spaanse les (30 uur) zijn we best wel gewend geraakt aan deze stad (slechts 20.000 inwoners). Helaas nemen we morgen afscheid, want dan vertrekken we naar Punta Arenas in Chili!

Saludos!

Bob y Anne-Marij